عراقچی حملات آمریکا را به تاسیسات هستهای جمهوری اسلامی موفق خواند
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی اذعان کرد حملات آمریکا به تاسیسات هستهای در ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه «موفق» بوده و به این سایتها «آسیب جدی» وارد کرده است.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی اذعان کرد حملات آمریکا به تاسیسات هستهای در ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه «موفق» بوده و به این سایتها «آسیب جدی» وارد کرده است.
عباس عراقچی در مصاحبه با شبکه خبری الجزیره که مشروح آن چهارشنبه ۲۶ آذر در رسانههای داخلی منتشر شد، گفت: «آمریکا در حمله به تاسیسات هستهای موفق بوده و تاسیسات ما آسیب دیده و آسیبهای جدی دیدهایم. در اثر حمله هوایی، بسیاری از تجهیزات ما در این تاسیسات از بین رفته است.»
او در عین حال با تکرار مواضع پیشین علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی و دیگر مقامهای حکومت، تاکید کرد «دانش» هستهای در ایران از بین نرفته و «قابل احیا» است: «ما برنامه هستهای خود را بدون تجهیزات وارداتی راهاندازی کردیم تا در صورت بمباران، دست خالی نباشیم.»
مشروح مصاحبه عراقچی در حالی در رسانههای داخلی منتشر شد که او برای دیدار با مقامهای ارشد کرملین در مسکو به سر میبرد.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ۲۶ آذر در دیدار با سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، از موضع مسکو «در محکومیت حمله آمریکا و اسرائیل» قدردانی کرد و گفت: «ما همواره از هم حمایت کردیم. روابط ما هر روز نزدیکتر و پیوستهتر میشود.»
او اضافه کرد که جمهوری اسلامی روی رایزنی با روسیه «در زمینه تکرار نشدن حمله اسرائیل» حساب میکند.
عراقچی بر «حق» جمهوری اسلامی برای غنیسازی اورانیوم تاکید کرد و با اشاره به احتمال از سرگیری مذاکرات میان تهران و واشینگتن گفت: «از طرف ما هیچ پیامی برای آمریکا ارسال نشده است، اما ما هیچگاه میز دیپلماسی را ترک نکردیم.»
او همچنین ایالات متحده را به «خیانت» در مذاکرات متهم کرد و افزود واشینگتن اکنون آماده گفتوگو «بر اساس احترام متقابل و برابری» نیست و منظور آمریکا از مذاکره «دیکته کردن» است.
پیش از جنگ ۱۲ روزه، پنج دور مذاکرات هستهای میان تهران و واشینگتن برگزار شد، اما با تاکید مقامهای جمهوری اسلامی بر ادامه غنیسازی در خاک ایران، گفتوگوها به بنبست رسید.
در ماههای اخیر برخی مقامهای جمهوری اسلامی از همراهی نکردن مسکو با تهران در جریان جنگ اخیر با اسرائیل سخن گفتند.
در یکی از آخرین اظهارنظرها از این دست، محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ۹ مهر گفت جمهوری اسلامی در جریان جنگ با اسرائیل از روسیه انتظار کمک داشت اما مسکو کمکی ارائه نکرد.
(به توصیه کارشناسان، اگر با فردی روبهرو شدید که از جملات یا عباراتی حاکی از افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکند، از او بخواهید با یک پزشک متخصص معتمد، نهادهای فعال در این زمینه یا فردی مورد اعتماد درباره نگرانیهایش صحبت کند. اگر خودتان به خودکشی فکر میکنید، در ایران میتوانید با اورژانس اجتماعی با شماره ۱۲۳ تماس بگیرید.)
خبرگزاری ایلنا، چهارشنبه ۲۶ آذر گزارش داد اقدام به خودکشی این دو پرستار بیمارستانهای «امام خمینی» و «امام رضا»، احتمالا بهدلیل فشارهای شغلی بوده است.
خانه پرستار کرمانشاه نیز در بیانیهای در این زمینه نوشت: «پرستاران بهعنوان یکی از ارکان اصلی نظام سلامت، در سالهای اخیر، بهویژه در دوران بحرانهای متعدد، تحت فشارهای سنگین کاری، اضافهکاریهای فرساینده، کمبود نیروی انسانی، مطالبات معوق و دغدغههای معیشتی قرار داشتهاند. مسائلی که بیتوجهی به آنها میتواند آثار جبرانناپذیری بر سلامت فردی و اجتماعی این قشر خدوم بر جای بگذارد.»
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، درباره این موضوع به مشکل دستمزد و هزینه زندگی پرستاران اشاره کرد.
او گفت: «از یک سو، تنشهای شغلی بسیار بالاست و از سوی دیگر مشکلات معیشتی، حقوق پایین و دغدغههای اقتصادی، پرستاران را به بنبست میرساند.»
شریفیمقدم اضافه کرد: «پرستاران بهدلیل ماهیت شغل خود، مواجهه مداوم با بیماری، مرگ، رنج بیماران و شرایط بحرانی، بیش از سایر گروهها در معرض تنشهای روانی قرار دارند. در سالهای اخیر و بهویژه پس از دوران کرونا، این فشارها تشدید شده است.»
موارد مرتبط با خودکشی در میان پرستاران و کادر درمان به یکی از نگرانیهای جدی درباره امنیت شغلی و سلامت روان در نظام سلامت ایران تبدیل شده است.
۱۲ آذر، دانشگاه علوم پزشکی گلستان اعلام کرد یک پرستار ۳۸ ساله بیمارستان پنج آذر گرگان، در حین شیفت کاری به زندگیاش پایان داد.
داوود خسروی، رییس خانه پرستار کرمانشاه، به ایلنا گفت: «در رابطه با وضعیت کلی پرستاران میگویم که اوضاع اصلا خوب نیست و شرایط بهشدت نابسامان است. بسیاری از همکاران ما دچار فرسودگی شغلی، افسردگی و دلزدگی کامل از کار شدهاند.»
او در ادامه گفت: «بدون تردید شرایط معیشتی سخت، حقوق پایین، فشار کاری بالا و رفتار مدیران و برخوردهای انضباطی با پرستاران، زمینه افسردگی و فرسودگی را به وجود آورده است.»
خسروی اضافه کرد: «فشار کار پرستاری در حدی زیاد است که برخی همکاران ما در شیراز پیش از رسیدن به بازنشستگی، سکته کردهاند. یا همین چند وقت پیش، یک پرستار در خلخال به زندگی خود پایان داد.»
نگرانیها درباره سلامت روان کادر درمان، تنها به پرستاران محدود نیست.
روزنامه شرق ۱۰ آبان گزارش داد ماجرای خودکشی رزیدنتها فقط محدود به مواردی نیست که رسانهای میشود؛ موارد متعددی از اقدام به خودکشی وجود دارد که یا نافرجام میماند یا هیچگاه علنی نمیشود.
شرق با استناد به پژوهشهای داخلی نوشت ۳۴ درصد رزیدنتهای ایرانی افکار خودکشی را تجربه کردهاند.
به گزارش نشریه پزشکی لنست، سالانه حدود ۱۳ رزیدنت در ایران بر اثر خودکشی جان خود را از دست میدهند.
ایراناینترنشنال ۲۴ فروردین گزارش داد رسانهها و دانشگاههای علوم پزشکی از انتشار خبر خودکشی کادر درمان منع شدهاند و از آنها خواسته شده علت اینگونه مرگها را مواردی چون ایست قلبی اعلام کنند.
برنامههای روز جهانی مهاجران در سال ۲۰۲۵ با تمرکز بر فرهنگ و توسعه، نقش مهاجران را ارجمند میشمارد و ضرورت احترام به حقوق آنان را برجسته میکند.
مهاجرت پیش از آنکه به عبور از مرزها و جابهجایی در نقشههای جغرافیایی بینجامد، تجربهای عمیق از «گسست فرهنگی و دگرگونی سبک زندگی» است؛ فرایندی تدریجی و فرساینده که در آن فرد ناچار میشود بخشهایی از عادتهای روزمره، الگوهای رفتاری، زبان رسمی و غیررسمی، شوخیها، مناسک اجتماعی و حتی شیوه ابراز احساسات خود را بازتعریف کند.
مهاجر اغلب در فاصلهای مبهم میان دو جهان معلق میماند: نه کاملا در فرهنگ پیشین جا دارد و نه بهسادگی در نظم جدید پذیرفته میشود.
تغییرات گسترده در زندگی یک مهاجر، ممکن است بهمرور احساس بیگانگی را در او تشدید کند؛ احساسی که نه ناگهانی است و نه نمایشی، بلکه آرام و مداوم در زندگی روزمره رسوخ میکند.
این رنج خاموش که کمتر در آمار و گزارشها دیده میشود، یکی از بنیادیترین چالشهای مهاجرت است؛ چالشی که بیش از جابهجایی فیزیکی، ذهن و هویت فرد را درگیر میکند.
جابهجایی فیزیکی و تغییر جغرافیا: ترک سرزمین آشنا
در سادهترین سطح، مهاجرت یعنی جابهجایی و دور شدن از جغرافیای آشنای زندگی؛ دوری از جایی که خاطرات، مسیرهای روزمره، آشناهای خیابانی و حتی صداهای محله، با هویت فرد پیوند خوردهاند.
این جابهجایی، هرچند گاهی با امید همراه است، اما نخستین چالش را در انطباق با محیط فیزیکی تازه ایجاد میکند: تغییر آب و هوا، نقشه شهر، نحوه دسترسی به خدمات و حتی نحوه ارتباط با دیگران.
یک مهاجر باید مسیر رفتوآمد، اشارههای شهری و حتی مقررات محلی را از نو بیاموزد و روح و جسم خود را با شرایطی تطبیق دهد که با آن آشنایی نداشته است.
غذا: از مزههای آشنا تا تلاش برای بقا
یکی از نخستین ابعادی که مهاجران در تجربه جدید با آن مواجه میشوند، عادتهای غذایی و دسترسی به غذاست.
غذا نه فقط خوردنی که نشانهای از فرهنگ، خاطره و هویت است. وقتی فرد از کشور خود جدا میشود، بسیاری از خوراکیهایی که با آن رشد کرده - طعمها، ادویهها و مواد اولیه - دیگر در دسترس نیست.
یافتن انواع مواد غذایی آشنا در فروشگاههای محلی ممکن است دشوار یا هزینهبر باشد و این موضوع میتواند مهاجر را به تغییر رژیم غذایی، پذیرش غذاهای جدید یا حتی مصرف غذاهایی سوق دهد که سلامت را تهدید میکنند.
چنین تغییراتی نه فقط جسم را تحت تاثیر قرار میدهد، بلکه میتواند احساس غربت و بیگانگی فرهنگی را نیز تشدید کند.
زبان و ارتباط: دیواری در برابر گفتوگو
زبان، ابزار اصلی برقراری ارتباط، یکی از بزرگترین موانع پیش روی مهاجران است.
ورود به جامعهای با زبان جدید، حتی برای خرید روزمره یا پرسش درباره مسیر اتوبوس، میتواند چالشبرانگیز و گاه تحقیرآمیز باشد.
این چالش، زمانی که فرد نمیتواند افکار، نیازها یا احساساتش را بهدرستی انتقال دهد، به یکی از بزرگترین منابع تنهایی و استرس تبدیل میشود.
فرهنگ، لباس و الگوهای اجتماعی: سقوط در هزارتوی تفاوت
مهاجرت به معنای مواجهه با الگوهای فرهنگی، اجتماعی و هنجارهای تازه است.
فرهنگی که در آن بزرگ شدهاید ممکن است در جامعه جدید با ارزشها و انتظارات متفاوت روبهرو شود.
این تفاوتها در رفتارها، مناسبتها، روابط شخصی و حتی نوع لباس پوشیدن، قابل مشاهده است.
پذیرش این تفاوتها یا انطباق با آنها میتواند برای مهاجران فشار روانی و اجتماعی ایجاد کند؛ فشاری که گاه در قالب دوری از جامعه میزبان یا کاهش اعتماد به نفس بروز مییابد.
نظام سلامت: مواجهه با سازوکار تازه
برای مهاجران، دسترسی به خدمات پزشکی و بهداشتی، یکی از دشوارترین چالشهاست.
سازوکارهای بهداشتی در کشورهای مختلف متفاوت است و ممکن است فرآیند ثبتنام، بیمه، پرداخت هزینهها یا زبان تخصصی صحبت با پزشکان، برای فرد کاملا بیگانه باشد.
این چالشها زمانی که فرد یا اعضای خانواده بیمار میشوند، به موضوعی حیاتی و استرسزا تبدیل میشود؛ تجربهای که میتواند عواقبی فراتر از جسم داشته باشد و سلامت روان را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
آموزش و رشد: مسیر یادگیری دوگانه
برای خانوادههایی که با فرزندان مهاجرت میکنند، یکی از پیچیدهترین ابعاد، انطباق با نظام آموزشی جدید است. کودکان باید زبان تازه بیاموزند، روشهای آموزشی متفاوت را تجربه کنند و با همکلاسیهایی از پسزمینههای فرهنگی دیگر، ارتباط برقرار کنند.
در بسیاری از موارد، والدین نیز باید با ساختار و ارزشهای نظام آموزشی جدید آشنا شوند تا بتوانند در مسیر یادگیری فرزندانشان نقشی موثر ایفا کنند.
عادات روزمره: از زمانبندی تا هویت
حتی عادات سادهای مثل زمان غذا خوردن، نحوه خرید، سبک زندگی شهری، یا تعامل با همسایگان، در کشور مقصد میتواند کاملا متفاوت باشد.
این تفاوتها هر چند جزیی به نظر میرسند، بر حس بیگانگی و تلاش برای انطباق، اضافه میشوند.
مهاجران نه تنها باید با چالشهای عملی روبهرو شوند، بلکه باید ریتم زندگی تازهای را بیاموزند که ممکن است با ریتم فرهنگی و اجتماعی آنها تضاد داشته باشد.
کولهبار رنجهای انسانی
در حالی که بسیاری، مهاجرت را یک تجربه ماجراجویانه و هیجانانگیز تصور میکنند، مهاجرت یک تجربه سخت روانی است که در کنار بزرگترین اضطرابهای زندگی انسانی مانند طلاق، مرگ والدین و بیماریهای سخت قرار میگیرد.
روز جهانی مهاجران، روز یادآوری و دیدهشدن است. روزی که آنچه در زندگی روزمره مهاجران اغلب به حاشیه رانده میشود - از تغییرات خاموش در روابط و عادتها گرفته تا هزینههای پنهانی که در مسیر سازگاری پرداخت میشود - برای لحظهای به متن گفتوگوی عمومی میآید.
این روز بر اهمیت ثبت و شنیدن روایتها تاکید میکند. روایتهایی که در آمارهای رسمی و تصمیمهای اداری منعکس نمیشوند، اما در شکل دادن به تجربه مهاجرت نقشی تعیینکننده دارند.
رییسجمهوری آمریکا شامگاه سهشنبه ۲۵ آذر اعلام کرد ایالات متحده «محاصره کامل و همهجانبه» نفتکشهای تحریمشدهای را که وارد ونزوئلا میشوند یا از این کشور خارج میشوند، آغاز کرده است.
او همچنین حکومت ونزوئلا را در فهرست «سازمانهای تروریستی خارجی» قرار داد.
پیشتر و در ۱۹ آذر، آمریکا نفتکش «اسکیپر» را که برای انتقال محمولههای نفتی تحت تحریم ونزوئلا و جمهوری اسلامی مورد استفاده قرار میگرفت، توقیف کرد.
کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید، ۲۰ آذر گفت سپاه پاسداران از این نفتکش برای معاملات خود در بازار سیاه بهره میگرفت.
اورشلیمپست چهارشنبه ۲۶ آذر در مطلبی تحلیلی به بررسی تاثیر تحولات اخیر ونزوئلا بر صادرات نفت جمهوری اسلامی پرداخت و نوشت از زمان توقیف اسکیپر، چهار نفتکش مرتبط با حکومت ایران که عازم ونزوئلا بودند، مسیر خود را تغییر دادهاند.
بر اساس این گزارش، این نخستین بار نیست که ایالات متحده جریان نقل و انتقال محمولههای نفتی ایران در نزدیکی ونزوئلا را مختل میکند.
سال ۲۰۲۰ نیز وزارت دادگستری آمریکا از خنثیسازی موفق یک محموله سوخت چند میلیون دلاری خبر داد که متعلق به سپاه پاسداران و در مسیر انتقال به ونزوئلا بود.
به نوشته اورشلیمپست، حوادث سال ۲۰۲۰ در شرایطی رخ داد که سطح تنشها در خلیج فارس بهطور قابل توجهی بالا بود و جمهوری اسلامی در آن مقطع اقدام به هدف قرار دادن نفتکشها با مین میکرد.
این روزنامه افزود این احتمال وجود دارد که تحولات مرتبط با ونزوئلا تبعاتی فراتر از آمریکای لاتین داشته باشد و بار دیگر به خاورمیانه سرایت کند؛ هرچند هنوز مشخص نیست حکومت ایران چه واکنشی به رویدادهای اخیر نشان خواهد داد.
شبکه خبری سیانان در همین رابطه گزارش داد اقدام اخیر ترامپ در خصوص نفتکشهای ونزوئلا، شریان حیاتی اقتصاد این کشور را هدف قرار داده و در کنار تهدید آمریکا به انجام حملات زمینی، فشارها را بر کاراکاس تشدید کرده است.
نیکولاس مادورو، رییسجمهوری ونزوئلا، روابط نزدیکی با جمهوری اسلامی، چین و روسیه دارد.
کاراکاس و تهران در سال ۲۰۲۲ یک توافقنامه همکاری دوجانبه ۲۰ ساله به امضا رساندند.
در پی تشدید فشار واشینگتن بر کاراکاس و گمانهزنیها درباره احتمال سرنگونی مادورو، حشمتالله فلاحتپیشه، رییس پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، ۲۶ آذر با اشاره به تجربه سقوط حکومت بشار اسد در سوریه، خواستار تعیین تکلیف بیش از دو میلیارد دلار طلب ایران از ونزوئلا شد.
فاکسنیوز ۱۵ آذر گزارش داد تشدید فشارهای دولت ترامپ بر مادورو، بخشی از راهبرد گستردهتر واشینگتن برای تضعیف نفوذ جهانی روسیه و حذف تدریجی حکومتهای وابسته به مسکو، از جمله جمهوری اسلامی، است.
آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، شامگاه سهشنبه ۲۵ آذر فیلمهای راهیافته به فهرست نامزدهای برگزیده در ۱۲ بخش مختلف مراسم اسکار را اعلام کرد.
بر این اساس، «یک تصادف ساده» به نمایندگی از فرانسه برای دریافت جایزه بهترین فیلم بینالمللی به رقابت خواهد پرداخت.
در فهرست فیلمهای راهیافته به این بخش، برای نخستین بار اثری از عراق دیده میشود: «کیک رییسجمهور» ساخته حسن هادی که در بخش «دو هفته کارگردانان» جشنواره کن موفق به دریافت جایزه دوربین طلایی و جایزه انتخاب تماشاگران شد.
همچنین «ارزش عاطفی» ساخته یواخیم تریر، به نمایندگی از نروژ، «مامور مخفی» از کلبر مندونسا فیلیو بهعنوان نماینده برزیل، «صدای هند رجب» به کارگردانی کوثر بنهنیه به نمایندگی از تونس و «بلن»، ساخته دولورس فونزی، بهعنوان نماینده آرژانتین، در این فهرست حضور دارند.
فیلم «علت مرگ: نامعلوم» به کارگردانی علی زرنگار و تهیهکنندگی مجید برزگر که از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهعنوان نماینده ایران به اسکار معرفی شده بود، نتوانست به فهرست منتخبان نهایی راه یابد.
نود و هشتمین دوره جوایز اسکار قرار است ۲۵ اسفند در لسآنجلس برگزار شود.
سوم خرداد، پناهی برای فیلم «یک تصادف ساده» برنده نخل طلای جشنواره سینمایی کن شد.
پناهی با دریافت جایزه خرس طلایی برلین، نخل طلای کن و شیر طلایی ونیز، به یکی از معدود فیلمسازانی تبدیل شد که موفق به کسب سهگانه معتبر سینمایی شدهاند؛ افتخاری که پیش از او تنها کارگردانانی چون میکلآنجلو آنتونیونی، رابرت آلتمن و آنری-ژرژ کلوزو به آن دست یافته بودند.
این فیلم همچنین نامزد دریافت چهار جایزه بهترین فیلم، بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه جشنواره گلدن گلوب شده است.
فیلم «یک تصادف ساده» با مشارکت فرانسه تهیه و تولید شده است.
پناهی در سالهای گذشته بارها مواضع سرکوبگرانه حکومت جمهوری اسلامی را به چالش کشیده و به همین دلیل، احضار، بازداشت و زندانی شده است.
۱۰ آذر، دادگاه انقلاب تهران، پناهی را به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و ممنوعیت عضویت در گروههای سیاسی و اجتماعی محکوم کرد.
او در واکنش به این حکم اعلام کرد «هرگز به ترک وطن و پناهندگی» فکر نمیکند و پس از پایان مراسم اسکار به ایران باز خواهد گشت.
عراقچی: حرف از حمله مجدد برای ایجاد ترس و التهاب است
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در ادامه مصاحبه با الجزیره، اسرائیل را متهم کرد که با راهاندازی «جنگ روانی» و دامن زدن به گمانهزنیها درباره حمله دوباره به ایران، در پی ایجاد «واهمه و التهاب» در داخل کشور است.
عراقچی در این رابطه گفت: «در سالهایی طولانی آمریکا میگفت که همه گزینهها روی میز است؛ گزینه نظامی روی میز است. بنابراین بیشتر تلاش برای ایجاد یک التهاب و ایجاد یک ترس در جامعه بود و این کاری است که الان هم دارد صورت میگیرد.»
او افزود اسرائیل و آمریکا در تحقق اهداف خود در جنگ ۱۲ روزه «شکست خوردند» و در صورت تکرار نبرد، چیزی جز «همان نتیجه قبلی» برای آنها حاصل نخواهد شد.
عراقچی در عین حال تاکید کرد حکومت ایران احتمال وقوع جنگ را نادیده نمیگیرد، زیرا «احتمال جنگ همیشه بوده و الان هم وجود دارد».
هرچند جمهوری اسلامی در جریان نبرد با اسرائیل متحمل شکستهای گسترده اطلاعاتی و نظامی شد و شمار قابل توجهی از فرماندهان ارشد خود را از دست داد، در ماههای اخیر کوشیده است با ارائه روایتی متفاوت از این رخداد، خود را پیروز میدان نبرد معرفی کند.
دیوید بارنئا، رییس موساد، ۲۵ آذر گفت موضوع ادامه پروژه بمب اتمی همچنان در تفکر مقامهای جمهوری اسلامی زنده است و اسرائیل خود را موظف میداند مانع از فعال شدن دوباره این طرح شود.
وبسایت المانیتور ۱۶ آذر به نقل از دیپلماتهای اروپایی گزارش داد اسرائیل حتی در صورت عدم تایید دولت دونالد ترامپ، احتمالا در سال ۲۰۲۶ میلادی به جمهوری اسلامی حمله نظامی دیگری خواهد کرد.
تهدید به هدف قرار دادن پایگاههای نظامی آمریکا در منطقه
عراقچی در مصاحبه با الجزیره اعلام کرد پرونده هستهای جمهوری اسلامی راهحل نظامی ندارد، زیرا «دانش را با بمب نمیتوان از اذهان پاک کرد».
او تهدید کرد در صورت حمله مجدد ایالات متحده به تاسیسات هستهای حکومت ایران، واشینگتن «حتما باید انتظار داشته باشد که ما هم به پایگاههای نظامی آمریکا حمله کنیم».
عراقچی ادامه داد: «این که این پایگاهها در کجا قرار دارند، فرقی نمیکند. ما با کشورهای همسایه خودمان در کمال دوستی زندگی میکنیم و هیچ مشکلی با قطر و کشورهای دیگر منطقه نداریم، ولی متاسفانه پایگاه آمریکا در خاک برخی کشورها قرار دارد. جنگ ما با آمریکا خواهد بود و حمله ما به پایگاههای آمریکایی خواهد بود.»
او به ترامپ «پیشنهاد و توصیه» کرد به دیپلماسی بازگردد و در عین حال افزود جمهوری اسلامی هرگز به ایالات متحده بهعنوان یک «مذاکرهکننده صادق» اعتماد ندارد.
۲۱ آذر، ترامپ هشدار داد اگر تهران بدون دستیابی به توافق، قصد احیای برنامه هستهای خود را داشته باشد، واشینگتن «بار دیگر آن را نابود خواهد کرد».
طرح مجدد اتهامات علیه آژانس
عراقچی در ادامه مصاحبه خود، آژانس بینالمللی انرژی اتمی را به «انتقال اطلاعات» برنامه هستهای تهران به آمریکا و اسرائیل متهم کرد.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی گفت: «خیلی از مردم در ایران تصور میکنند بازرسیهای آژانس و کسب اطلاعات آژانس از تاسیسات هستهای ایران باعث شد اطلاعات گرانقیمتی به اسرائیل و آمریکا منتقل شود و این باعث حمله به تاسیسات هستهای ایران شد.»
او افزود بعد از حملات به سایتهای اتمی ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه، تهران «به ناچار» همکاری خود با آژانس را متوقف کرد.
در ماههای اخیر و بهویژه پس از جنگ، شماری از مقامهای جمهوری اسلامی بهشدت از گزارشهای رافائل گروسی، مدیر کل آژانس، انتقاد کردند؛ برخی او را «عامل موساد» نامیدند و حتی روزنامه کیهان، رسانه زیر نظر نماینده خامنهای، خواستار اعدام او به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» شد.
گروسی ۲۲ آذر در گفتوگو با یک روزنامه آرژانتینی، اتهام «جانبداری» را که در موارد مختلف علیه او مطرح شده، بخشی از ماهیت و اقتضائات کاری خود دانست.
او در عین حال تهدیدهای مقامهای جمهوری اسلامی علیه خود را «بسیار آسیبزا» توصیف کرد و گفت: «متاسفانه همچنان تحت حفاظت امنیتی قرار دارم، زیرا کارشناسان این حوزه این تهدیدها را واقعی و معتبر میدانند.»
